| Ik combineer fotografie met schrijven en publiceren. Een proces van vallen en opstaan.
Op 15 jarige leeftijd raakte ik in
Hoogeveen geïnteresseerd in fotografie en kocht mijn eerste
analoge camera: RICOH 35 ZF. Op de middelbare school interesseerde ik me
voor de doka lessen van scheikundeleraar, maar ik nam niet deel: ik werd
hiertoe niet gestimuleerd. Pas na de
middelbare school ging ik uit eigen initiatief serieus fotograferen. Reeds tijdens mijn
geschiedenisstudie in Arnhem en Utrecht combineerde ik reizen graag met fotografie. Het was nog het analoge tijdperk
met kleurenfilms en dia's. Tijdens mijn verblijf in Hengelo (O) schafte
ik mijn eerste spiegelreflexcamera aan: MTL-5. Een degelijke,
mechanische, metalen camera. Na het uiteenvallen van de DDR, was de
camera van veelal plastik en kwalitatief beduidend minder. Het vallen van
De Muur had niet alleen
voordelen. Berucht waren in het analoge tijdperk de verwoede discussies in de
fotowinkels of de krassen op de film aan de ontwikkelcentrale lagen of
aan de fotograaf die mogelijk naar het strand was geweest. Vanaf
een jaar of 23 fotografeerde ik vooral in Arnhem en omgeving.
Vooral de Veluwe trok mijn aandacht. Wat betreft reizen verschoof mijn aandacht
meer naar internationale vrijwilligersprojecten. Zo bezocht ik ondermeer
de voormalige concentratiekampen in Dachau en Sachsenhausen en werd ik
geïnterviewd door
de Süddeutsche Zeitung in 1994. Ik sloot me
rond mijn 35e jaar aan bij de fotokring Arnhem. Binnen deze club was ik
ook enige jaren secretaris. Een leerzame periode, hoewel bestuurswerk
niet altijd even dankbaar werk is en ik soms twijfelde aan de motieven
en opstelling van mede bestuursleden. Gelukkig bleef ik veelal mijn
eigen gang gaan. Vooral door lezen, veldwerk en het
opdoen van ervaring breidde ik mijn kennis en kunde geleidelijk uit. Aanvankelijk was ik allround fotograaf en experimenteerde met
ondermeer infrarood film, 'verkeerde' ontwikkelingen en technieken als solarisatie in
de eigen eenvoudige doka. Veel richting was er nog niet.
Het was allemaal te veel. Natuurfotografie was nog niet mijn speerpunt. Bescheiden publicaties
volgden ondermeer in het blad van SIW (Stichting Internationale
Vrijwilligersprojecten) de stadsgids van Arnhem, brochure van Ballast
Nedam
en 'Foto'. Mijn eerste artikelen voor de krant schreef ik voor De
Gelderlander. Enkele prijzen behaald met o.m. de Nederlandse Foto Trofee, zoals
genoemd in De Arnhemse Koerier, waren voor mij ook mooie opstekers. Tijdens de doka werkzaamheden plakte ik mijn
kamerramen van mijn flat in Arnhem af met plastic en moest na
afloop frisse lucht inademen op mijn balkon omdat ik gaandeweg bedwelmd
raakte door de chemicaliën.
Vanaf 1998 schreef ik mijn eerste kritische
artikelen over ondermeer de Melkert banen in het Parool. Ook verschenen
de eerste recensies ondermeer over mijn artikel over de Twentse
textieloproeren in de Twentsche Courant. Er zouden er
veel meer artikelen en later boeken volgen. Vanaf 2000 richtte ik me hoofdzakelijk op
natuurfotografie. Een verademing. In 2004 hield ik mijn eerste foto-expositie in
bezoekerscentrum Veluwezoom in Rheden. Ook hiervan zouden er meer
volgen. Nadat ik een cursus had gevolgd bij Geurt Besselink in Apeldoorn kwam de natuur- en digitale fotografie
in de lift. In de natuur vond ik rust en andere takken van fotografie
beoefende ik zijdelings. Door vooral veldwerk kreeg ik ook
ervaring in dierengedrag en dieren benaderen al struinend of vanuit een
schuiltent. Groot wild trekt vooral mijn aandacht. En de mooiste vogel
in Nederland is de ijsvogel. De digitale fotografie is echt een
gemak. Ik ging me verdiepen in Photoshop, webdesign en andere
zaken. Wel ben ik altijd blijven hechten aan natuurgetrouwe opnamen en
waarheidsvinding. Verder ben ik liever buiten dan achter mijn computer. Ik schreef mijn eerste boek over natuurfotografie,
gebaseerd op eigen ervaring. In 2008 volgde mijn eerste boekpresentatie,
ditmaal over mijn boek 'Stoom Afblazen", een in linnen gebonden boek in
een fraaie cassette, over het buitenleven van de textielfamilie
Blijdenstein in Twente. Gelukkig konden mijn ouders hierbij nog aanwezig
zijn: zij zijn helaas overleden in 2009. Ook nam ik regelmatig deel aan buitenlandse
natuurreizen waarbij veel gelegenheid was tot fotograferen. Op het
strand bakken en ellenlange rondreizen in bussen is niet mijn ding. De
hitte mijdt ik meestal. Ben meer een koeltemens. Ik ben het
liefst buiten om veldwerk te doen. Zo heb ik een aantal jaren
bij een dassenwerkgroep
gezeten. Tevens breng ik veel uren door in het archief om onderzoek te
doen als basis voor mijn boeken over documentaire en cultuurhistorische
onderwerpen, zoals Anne Frank en oude straatbeelden van Arnhem. Dat
bracht weer reizen met zich mee. Zo heb ik alle locaties bezocht waar
Anne Frank verbleef. Fotograferen, reizen, cultuur en natuur zijn
activiteiten die ik tegenwoordig graag combineer. Het meemaken van de
zonsverduistering in de USA in 2017 was een hele belevenis. Tegenwoordig
lijdt ik echter nogal aan vliegangst en kom bijgevolg niet zo vaak meer
in het buitenland. Nu ik wat ouder wordt leer ik met mijn vriendin ook
Nederland te waarderen. Troost is dat in Nederland ook goede resultaten zijn
te behalen in fotografie. Inmiddels publiceer ik regelmatig artikelen,
opiniestukken en boeken zodat ik inmiddels al een aardige bibliotheek
heb opgebouwd, ook voor het nageslacht. Veelal publiceer ik in eigen
beheer, soms via een 'reguliere' uitgever. Mijn opiniestukken betreffen
vooral de in mijn ogen misstanden die plaatsvinden op diverse terreinen,
zoals in de zogenaamde
participatiemaatschappij, een verkapt woord voor bezuinigingen in het
sociale domein. Sociaal onrecht trek ik me erg aan. We zien de
'resultaten' nu, zoals de verziekte commerciële woningmarkt. Ik hoop
met mijn werk tevens een bijdrage levert aan het behoud van de
natuur en landschap en het resterende culturele erfgoed, waaronder die
welke herinnert aan Vincent van Gogh in Amsterdam en Hoogeveen. |
