Ik laat recensies maken van mijn boeken. De meeste recensies zijn positief. Sommige recensies plaatsen kanttekeningen. Daar heb ik niets op tegen. Waar ik wel problemen mee heb zijn 'recensies' van mensen die van toeten nog blazen weten.
Daarom wil ik auteurs waarschuwen voor de website

http://www.verraadannefrank.nl/boeken_over_anne_frank.html

De 'recensie' betreft mijn twee boeken over Anne Frank heb ik heb geschreven en gepubliceerd, namelijk: Anne Frank 80 jaar. Een herdenkingstocht in actuele beelden (2011) en Anne Frank. Stille Getuigen (2011) Van beide boeken zijn verschillende uitgaven in later jaren verschenen met identieke inhoud. De 'recensent' beweert dat niemand mijn boeken wil uitgeven, dat klopt niet, ik heb er voor gekozen om de boeken in eigen beheer uit te geven zodat ik de regie over de inhoud houd. Bovendien zegt uitgave via een reguliere uitgeverij niet direct iets over de kwaliteit of het gemis hieraan, dat geldt trouwens ook voor uitgaven in eigen beheer. De 'recensie' op http://www.verraadannefrank.nl/rwj.html wekt ten onrechte de indruk dat mijn boeken zich toespitsen op het verraad van Anne Frank. Dat klopt niet: het betreft reisverslagen, waarvan één uitgave bovenal een fotoboek is. Centraal staat in het leesboek ‘Stille Getuigen’ wat voor materiaal erfgoed nog herinnert aan Anne Frank en haar leef- en belevingswereld. Dit erfgoed heb ik aan de hand van foto's onderstreept in Een herdenkingstocht in actuele beelden.  Wie de 'recensent' is weet ik niet; zijn of haar contactemail adres is: ben@dedokwerker.nl. Blijkbaar is deze persoon nogal gefixeerd op het verraad van Anne Frank. Zoals de recent formuleert: “ Niemand die er echt toe doet heeft hij kunnen spreken en een foto van een gebouw waar Anne ooit in de tuin heeft gespeeld en haar slaapkamer had zegt eigenlijk te weinig over wat je feitelijk wilt weten, namelijk: "wie verraadde de familie Frank"?. Zijn suggestie dat ik geen bronnenonderzoek heb gepleegd is ook onjuist. Dat “Jansen heeft aan de hand van externe openbare bronnen zijn boek samengesteld”  berust op onzin. Zo heb ik ondermeer contact gehad met Buddy Elias, neef van Anne Frank,  van het Anne Frank Fonds in Basel en telefonisch contact gehad met Hannelie Goslar in Israël, een vriendin van Anne Frank. Belangrijke bron voor deze boeken waren ook de indrukken die ik onderweg heb opgedaan. Zo sprak ik ook met de toenmalige bewoners van de huizen waar Anne Frank geleefd heeft. Een lijst van verdere namen waarmee ik contact heb gehad staat in ‘Stille Getuigen’ bij ‘Met dank aan’. Verder merkt de persoon op: “Het boek van Jansen gaat totaal niet over het verraad, en daarmee is gelijk verklaard waarom het geen interessant boek is voor de grote massa”. Dat Anne Frank verraden is, is een theorie, bovendien betreft mijn boeken zoals eerder vermeld reisverslagen. Bovendien schrijft ik niet voor de grote massa, maar wil bovenal een gedocumenteerd goed werk afleveren.  Het was mogelijk beter geweest als de 'recensent' zelf de reis had ondernomen. Misschien had hij die wat geleerd. Opmerkingen als “De rest van het boek is gelijk aan het eerste hoofdstuk, dan wordt ook duidelijk hoe Jansen bijna 300 pagina's vol heeft kunnen schrijven én waarom er geen uitgever te vinden was’ doen ‘Stille Getuigen’ tekort. Vooral Stille Getuigen bevat veelinteressante details over de leefomgeving van Anne Frank op diverse locaties die ik heb onderzocht met een aantal nieuwe details en nieuwe invalshoeken. De auteur klaag ook over taalfouten, maar mijn naam spelt ie verkeerd.  Het lijkt er op dat de 'recensent' ernstig tekort schiet. Stille Getuigen maakt deel uit van diverse bibliotheekcollecties, ook die van het NIOD.